Oprócz tego, że liście porzeczki mają użyteczne właściwości, herbaty i napary z nich są bardzo smaczne. Klasyczny przepis. Co będzie potrzebne: Czarna herbata - 1 łyżka. Suszone liście porzeczki - 2 łyżki. Sposób wykonania: Zmielić suszone liście czarnej porzeczki i umieścić je w imbryczku. Włóż herbatę do tego samego Wlewanie czarnej porzeczki w domu - prosty przepis na wódkę krok po kroku. Należy szczególnie uważać na wódkę do likieru z czarnej porzeczki. W końcu nie jest tajemnicą, że często w sprzedaży pojawia się tzw. „Mote” - alkohol wydalany z odpadów drzewnych. Tylko nie mów mi, że ma identyczny skład chemiczny jak chleb! Jagody czarnej porzeczki. Choroba grzybicza, która pojawia się na młodych pędach i liściach w maju, rośnie przez całe lato, hibernuje na opadłych liściach. W rezultacie porzeczki przestają rosnąć, liście wysychają, ich końcówki skręcają się, a jagody nie dojrzewają i nie odpadają. Składniki listkówki z czarnej porzeczki: liście młodej porzeczki. spirytus 70%. 1 szklanka miodu. sok z cytryny. Listówkę z czarnej porzeczki przygotowujemy wczesną wiosną, gdy na krzakach pojawią się już liście, ale nie ma jeszcze owoców. Liście w dowolnej ilości - tak by luźno ułożone zajęły całe naczynie, które Zapoznaj się z najlepszymi odmianami czarnej porzeczki Jagody są bardzo duże (do 4, 2 g wagi), okrągłe, czarne, z niewielką ilością nasion. Smak porzeczki „Nadzieja” wysoka, kwas i cukier w równowadze. Czarne perły: najlepsze odmiany czarnej porzeczki Łaciński termin Ribes nigrum jest tłumaczony na język rosyjski jako „czarna porzeczka”. Jagody tej rośliny są bardzo Najlepszy dżem z czarnej porzeczki - jak prawidłowo ugotować dżem z czarnej porzeczki. Spójrz na przepis; Puree z czarnej porzeczki z cukrem lub konfiturą z zimnej czarnej porzeczki. Spójrz na przepis; Surowy dżem z czarnej porzeczki i malin Spójrz na przepis; Dżem z czarnej porzeczki na zimę pięć minut: przepis krok po kroku ze . Porzeczka czarna, do prawidłowego wzrostu i plonowania wymaga dość intensywnej ochrony przed szkodnikami. Jednak trzeba pamiętać, że zwalcza się je tylko wtedy, kiedy zagrażają uprawie. W pierwszej części tego artykułu omówione zostały wielkopąkowiec porzeczkowy, przędziorek chmielowiec oraz pryszczarki. [envira-gallery id=”41383″] Przeziernik porzeczkowiec (Synanthedon tipuliformis) to motyl, długości około 12 mm, o skrzydłach rozpiętości 17-21 mm (fot. 1). Uszkodzenia powodują gąsienice — białoróżowe, z brązową głową, dorastające do 30 mm (fot. 2). Żerują one w rdzeniu najmłodszych pędów porzeczki czarnej, kolorowej, i agrestu. Uszkodzone pędy są osłabione, słabiej plonują, zwykle wcześniej zasychają (fot. 3), a także łatwo się wyłamują. Zimują gąsienice w pędach. Wiosną przepoczwarczają się w przygotowanym otworze wylotowym. Poczwarka przebija skórkę pędu i wylatuje motyl. Lot motyli rozpoczyna się zwykle w drugiej połowie maja i trwa do końca lipca, a nawet początku sierpnia. Samice składają jaja na jednorocznych pędach, w pobliżu pąków, zaś wylęgłe gąsienice wgryzają się do pędu, żerują w rdzeniu i pozostają do wiosny następnego roku. Straty w plonie są zależne od liczby uszkodzonych pędów jednorocznych, na których byłoby owocowanie w następnym roku. Coraz częściej przeziernik niszczy znaczną liczbę pędów. Zwalczanie konieczne jest na zagrożonych plantacjach. Optymalny termin najlepiej ustalić odławiając samce w pułapki feromonowe (wykres). Zabiegi zwalczające wykonuje się w okresie intensywnego lotu motyli, zwykle na początku i w połowie czerwca, oraz – jeśli jest taka potrzeba – tuż po zbiorze owoców. Niestety, zgodnie z obowiązującym programem ochrony roślin sadowniczych, do zwalczania przeziernika porzeczkowca na porzeczce czarnej w rejestrze pozostały tylko środki z grupy pyretroidów – Fastac 100 EC (0,23 l/ha) i inne zalecane także do zwalczania pryszczarka porzeczkowca pędowego. Zwykle te dwa szkodniki zwalcza się jednocześnie. Krzywik porzeczkowiaczek (Lampronia capitella) Owad dorosły to niewielki motyl, którego gąsienice wczesną wiosną, zwykle w końcu marca, w okresie nabrzmiewania i pękania pąków wgryzają się do nich. W wydrążonych otworach wejściowych widoczne są jasnozielone, gruzełkowate odchody. W tym czasie gąsienice są bardzo małe, długości około 2 mm, czerwone, z czarną głową. W miarę wzrostu gąsienice stają się zielone (fot. 4), a dorastają do około 10 mm. Wyjadają one wnętrze pąka, pozostawiając jedynie łuski zewnętrzne. Gąsienica może zniszczyć 4–7 sąsiednich pąków. W okresie kwitnienia porzeczki kończy żerowanie i przepoczwarcza się. Motyle pojawiają się w maju. Pąki uszkodzone przez krzywika zasychają powodując ogołacanie się pędów. Straty w plonie są skorelowane z liczbą uszkodzonych pąków, lokalnie krzywik niszczył nawet 50–90% pąków. Jednak na wielu plantacjach pąki nie rozwijają się także z innych powodów. Mogą to być przemarznięcia słabo wykształconych i niedożywionych pąków, po zbyt wczesnym opadnięciu liści (np. na skutek żerowania szkodników lub porażenia przez patogeny). Pąki utworzone w kątach takich liści są słabe i wiosną nie rozwijają się. Dość często przyczyną jest szara pleśń (z pąków, które nie rozwijały się izolowano zarodniki grzyba Botrytis cinerea). Zwalczanie krzywika jest konieczne tylko tam, gdzie faktycznie on występuje. Zabieg należy wykonać w okresie pękania pąków i ewentualnie powinno się powtórzyć po około 2 tygodniach, jeśli obserwuje się gąsienice szkodnika. Jednak zgodnie z aktualnym programem ochrony, do zwalczania krzywika porzeczkowiaczka można zastosować tylko preparat z grupy pyretroidów np: Sherpa 100 EC (0,375 l/ha) lub Bulldock 025 EC (0,6 l/ha). Konieczne jest dokładne pokrycie cieczą użytkową pędów, po których wędrują gąsienice. Mszyce to pluskwiaki równoskrzydłe. Mszyce powodują szkody bezpośrednie – wysysają soki roślinne, ogładzają, roślinę, wprowadzają do tkanek substancje enzymatyczne, a te wywołują deformacje wierzchołków pędów i liści (fot. 5), kwiatostanów oraz szkody pośrednie – mszyce są wektorami wirusów, powodujących choroby wirusowe, a nie ma możliwości ich zwalczania. Zapobieganie tym chorobom to zdrowy, kwalifikowany materiał nasadzeniowy, wolny od wirusów i przenoszących je szkodników, oraz systematyczna obserwacja i zwalczanie mszyc, skoczków i innych wektorów wirusów. Wiosną, przed kwitnieniem porzeczki czarnej, na dolnej stronie najmłodszych liści żeruje mszyca porzeczkowo-czyściecowa, jasnokremowa lub jasnożółta, błyszcząca, owalna, wielkości około 2 mm. Na porzeczce rozwijają się 3-4 pokolenia, a następnie przelatuje ona na żywiciela wtórnego (czyściec i jasnota), a jesienią wraca, aby złożyć jaja zimujące. Są one owalne, czarne, błyszczące, umieszczone najczęściej w kątach pąków. Uszkodzenia widoczne są na górnej stronie zasiedlonych liści porzeczki (fot. 6), są to nieregularne wybrzuszenia, zwane też galasami, deformacje i przebarwienia, koloru od żółtawego do czerwonego. Bardziej jaskrawe przebarwienia i deformacje pojawiają się wtedy, kiedy zaatakowane są najmłodsze liście. Uszkodzenie licznych liści zmniejsza asymilację, co ma wpływ na wzrost i plonowanie krzewów. Podczas kwitnienia porzeczki wierzchołki pędów zasiedla np. mszyca porzeczkowa, długości około 2 mm, granatowozielona, z jasnym nalotem woskowym (fot. 7). Żeruje na dolnej stronie najmłodszych liści i niezdrewniałych wierzchołkach pędów Uszkodzone liście i pędy zwijają się i skręcają. Wzrost pędów jest silnie zahamowany. Mszyca ta jest wektorem wirusów. Wczesną wiosną pąki, najmłodsze liście i wierzchołki pędów porzeczki są zasiedlane przez mszycę agrestowo- -mleczową. Jest ona zielona lub żółtozielona, wielkości 2,5-3 mm. Mszyca rodzi liczne larwy i szybko następuje powiększanie koloni. Rozwojowi mszyc sprzyja ciepłe i wilgotne powietrze. Późną wiosną mszyca przelatuje na mlecz, a jesienią wraca na porzeczkę. Mszyca ta może przenosić wirusy. Na porzeczce mogą występować także np. mszyca porzeczkowo-mleczowa, mszyca porzeczkowo-sałatowa, mszyca agrestowa, które wysysają soki, powodując chlorozę liści, deformację opanowanych liści i pędów. Mszyca agrestowa jest również wektorem wirusów. Zwalczanie mszyc na porzeczce wykonuje się tylko na zasiedlonych plantacjach. Lokalnie potrzebne bywa zwalczanie mszycy porzeczkowo-czyściecowej przed kwitnieniem porzeczki, a po kwitnieniu zwalczanie mszycy porzeczkowej, porzeczkowo-mleczowej i innych, żerujących na wierzchołkach. Do zwalczania mszyc przed kwitnieniem zaleca się preparat Pirimor 500 WG (0,75 kg/ha) i Actara 25 WG – 0,1 kg/ha, z zachowaniem okresu prewencji dla pszczół. Po kwitnieniu można także zastosować Calypso 480 SC (0,1–0,15 l/ha). 2, 4-7 G. Łabanowski fot. 3 B. Łabanowska Spis treści czarnej jeszcze kryje się w tych drobnych owocach? liści czarnej porzeczka – jak można wykorzystać ją w kuchni? Owoce czarnej porzeczki są w Polsce znane i cenione – już nasze babcie nie wyobrażały sobie zimy bez przygotowanych z nich przetworów. O właściwościach czarnej porzeczki wiemy zatem już od lat. Czasami warto sięgnąć do skarbnicy naszych tradycji kulinarnych. Co cennego może nam dać czarna porzeczka? Dlaczego warto się jej baczniej przyjrzeć? Co takiego skrywają w sobie jej owoce i liście? Do czego można wykorzystać owoce czarnej porzeczki w swojej kuchni? Zapraszamy do lektury! Właściwości czarnej porzeczki Owoce czarnej porzeczki mają okrągły kształt, niewielki rozmiar i intensywnie czarną barwę. Mogą wyglądać niepozornie, ale kryją w sobie duże pokłady cennych składników. Jakie witaminy ma czarna porzeczka? W jej owocach znajdziemy przede wszystkim witaminę C – naturalny antyoksydant. Pomaga ona neutralizować wolne rodniki tlenowe, które uszkadzają ważne struktury komórkowe, także DNA. Poza tym należy pamiętać o tym, że witamina C ma znaczenie dla naszej odporności. Co jeszcze kryje się w tych drobnych owocach? Mogą się one pochwalić również obecnością potasu – pierwiastka, który ma ogromne znaczenie między innymi dla prawidłowego funkcjonowania naszych mięśni. Na tym jednak nie koniec! Jeśli bowiem chodzi o obecność witamin, to w owocach czarnej porzeczki zawiera się również witamina A, która – podobnie jak witamina C – jest antyoksydantem. To zaciekli wrogowie wolnych rodników, co z kolei sprawia, że mają możliwość efektywnie wpływać na tempo, w jakim starzeje się nasz organizm. Wsparciem w walce z rodnikami będą także flawonoidy, których zawartość w czarnej porzeczce jest niezwykle wysoka. Czarna porzeczka należy do roślin bardzo cenionych ze względu na walory zdrowotne. Jej owoce stanowią źródło błonnika rozpuszczalnego, co sprawia, że są one przyjacielem naszych jelit. Błonnik rozpuszczalny jest bardzo istotnym składnikiem diety człowieka, wpływa bowiem pozytywnie na stan flory bakteryjnej obecnej w naszym jelicie grubym. Co więcej, pomaga on w regulowaniu poziomu cholesterolu we krwi. Ponadto w owocach porzeczki czarnej znajdziemy też wapń. Właściwości liści czarnej porzeczki Na pochwałę zasługują również liście tej rośliny! Są one szeroko znane (nie od dzisiaj!) ze swoich walorów zdrowotnych. Warto wspomnieć o tym, że właściwości liści porzeczki czarnej mogą mieć pozytywny wpływ na nasz układ moczowy. Co więcej, liście te wykazują właściwości przeciwzapalne. Ususzone liście za kilka złotych kupimy w aptekach lub sklepach zielarskich – w formie już gotowej do zaparzenia. Czarna porzeczka – jak można wykorzystać ją w kuchni? Owoce czarnej porzeczki to wdzięczny materiał do przygotowania domowych przetworów. Są składnikiem orzeźwiających koktajli. Bardzo dobrze sprawdzą się chociażby przyrządzany z nich sok – który może się przydać w czasie zimowo-jesiennym – jak również wszelkiego rodzaju dżemy. Właściwości soku porzeczkowego sprawiają, że jest on polecany jako wsparcie w okresie przeziębień. Można go mieszać na przykład z wodą. Poza tym owoce czarnej porzeczki doskonale spełnią się w roli składnika wypieków. Ich specyficzny smak „przełamie” słodkość ciast i deserów, nadając im bardziej orzeźwiający, owocowy smak. Owoce porzeczki mają bardzo dekoracyjny charakter, dlatego warto je wykorzystać w ramach ozdabiania swoich popisów cukierniczych. W sezonie letnim owoce czarnej porzeczki mogą stanowić bardzo dobrą przekąskę. Świetnie sprawdzą się także jako dodatek do musli. Streszczając: czarna porzeczka to popularna w Polsce roślina, która ma nam wiele do zaproponowania. Jej owoce są niezwykle bogatym (jednym z najlepszych!) źródłem witaminy C. Naszą uwagę powinny zwrócić również liście czarnej porzeczki – okazuje się, że podobnie jak owoce, mają one wiele cennych właściwości, a „herbata” z suszonych liści czarnej porzeczki polecana jest w przypadku leczenia różnych dolegliwości. Co więcej, owoce czarnej porzeczki dają nam szerokie pole do popisów kulinarnych, a ich nietypowy smak sprawia, że mogą w ciekawy sposób wzbogacić przyrządzane potrawy. Właśnie skończyły się zbiory czarnej porzeczki, więc warto napisać kilka słów o właściwościach leczniczych tej rośliny. Źródło: Google Grafika Czarna porzeczka zawiera: witaminę C. Czarna porzeczka jest jednym z najcenniejszych źródeł tej witaminy. Pół szklanki owoców czarnej porzeczki pokrywa dzienne zapotrzebowanie na witaminę C; witaminę P (rutynę), która zwiększa przyswajanie witaminy C, a także działa przeciwstarzeniowo, uszczelnia naczynia krwionośne i poprawia ich przepuszczalność; witaminy z grupy B, prowitaminę A, witaminę K oraz kwas foliowy;sole mineralne: magnez, fosfor, potas, wapń, żelazo, cynk, bor, jod; antocyjany o działaniu przeciwzapalnym. Są także pomocne w leczeniu miażdżycy i w profilaktyce chorób nowotworowych; pektyny, które neutralizują toksyczne substancje w jelitach. To dzięki pektynom porzeczki świetnie nadają się na przetwory; błonnik, który reguluje pracę jelit i poprawia procesy trawienne; kwasy organiczne. Oprócz tego owoce czarnej porzeczki są małokaloryczne, 100 gram owoców czarnej porzeczki to 60 kalorii.:) Jak widzimy warto pić sok, jeść dżem i galaretki, a od czasu do czasu, można sobie "łyknąć dla zdrowotności" kieliszek porzeczkowego wina czy nalewki. Swoją drogą Diana, przyjaciółka głównej bohaterki w książce Ania z Zielonego Wzgórza, upiła się właśnie winem z czarnej porzeczki ;) ot taka ciekawostka. Źródło: Google Grafika To, że owoce czarnej porzeczki zawierają dużo potrzebnych witamin wie chyba każdy. Jednak mało kto wie, że właściwości lecznicze wykazują także liście! W liściu czarnej porzeczki występują garbniki. olejek lotny, rutyna oraz kwasy organiczne takie jak bor i magnez. Wywar z liści ma wiele zastosowań. Działa moczopędnie, zmniejsza obrzęki, polepsza krążenie. Może przynosić ulgę w sprawach przeziębieniowych, którym towarzyszy gorączka. Jest także lekiem wspomagającym bóle reumatyczne. Wywar z liści czarnej porzeczki można także stosować jako okłady na trudno gojące się rany lub płukać nimi jamę ustną i gardło podczas różnych zapaleń. Jeśli ktoś chciałby poszerzyć swą domową apteczkę o liście czarnej porzeczki powinien zbierać listki młode, wysuszyć je w cieniu, rozłożone cienką warstwą. Liście łatwo brunatnieją i zaparzają się a tego chcemy uniknąć. Po wysuszeniu liście oczyszczamy i odrzucamy te, które zostały porażone i mają rdzawe plamki. Jeśli zaś chcemy wysuszyć owoce, to zbieramy je zaraz po dojrzeniu i suszymy w dość wysokiej temperaturze. Źródło: Google Grafika Przepisy: Napar z liści: Łyżkę liści czarnej porzeczki zalać szklanką wrzątku i trzymać pod przykryciem 10 minut. Pić 2-3 razy dziennie po szklance płynu - działa przeciwgorączkowo. Odwar do użytku zewnętrznego (dobre na żylaki): 5-8 suszonych liści zalać 1 litrem wody. Trzymać na małym ogniu (nie gotować) przez 30 minut. Przecedzić przez gazę. Ciepłym roztworem nasycić gazę i kompres ten przykładać na owrzodzenia żylaków. Czarna porzeczka działa także na nasze ciało. Witamina C i rutyna zawarte w owocach czarnej porzeczki wzmacniają naczynka krwionośne, witamina E przyspiesza procesy odnowy skóry, polifenole zwalczają wolne rodniki i opóźniają procesy starzenia. Dzięki nim skóra wygląda młodo i zachowuje jędrność. Aby poprawić stan skóry można jeść świeże owoce, ale również przygotowywać z nich maseczki i peelingi. A tutaj dwie propozycje podania. Wyglądają smakowicie! :) Źródło: Google Grafika Źródło: Google Grafika Mam nadzieję, że przybliżyłam Wam nieco dobrodziejstwa jakie wynikają z takiej niepozornej rośliny. Jeśli macie chęci i czas możecie przeczytać o innych roślinach, które pojawiły się w serii "Z domowej apteczki" >>KLIK<< Notkę oparłam na stronie: i książce: Zioła i ich stosowanie B. Kuźnickiej i M. Dziak. ________________________________________ A i mam taką małą informację: nie wiem czy zauważyliście ale notki na naszym blogu zazwyczaj pojawiają się o godzinie Dlatego jeśli macie chęć to codziennie (staramy się pisać codziennie) już od 9 zaglądajcie do nas. ________________________________________ Ściskam niedzielnie, ~Paulina Ps. Pojawiła się nowa zakładka "Nasze profile urodowe". Zamieściłyśmy tam cechy naszej skóry i włosów. : Porzeczka czarna (Ribes nigrum) – krzew z rodziny agrestowatych o dużych, ciemnozielonych liściach oraz licznych, czarnych owocach. Roślina ta naturalnie rośnie w Europie Środkowej i Północnej oraz w Azji Zachodniej. Obecnie uprawiana jest w różnych zakątkach świata ze względu na swoje słodko-kwaśne owoce. W zielarstwie cenione są również jej liście. Zawierają one szereg ważnych składników aktywnych: garbniki, rutynę, kwasy organiczne, olejek eteryczny i sole mineralne i są szeroko wykorzystywane w medycynie naturalnej. Dawniej po napary z liści czarnej porzeczki sięgano głównie w przypadku osłabienia układu moczowego. Obecnie zalecane są podczas detoksykacji. Liście porzeczki zwiększają potliwość ciała oraz ilość wydalanego moczu. Ponadto pomagają podnieść naturalną odporność oraz dbają o prawidłowe trawienie. Co ciekawe, są one bardziej aromatyczne niż owoce. Napary z nich to wspaniała uczta smakowo-zapachowa. Właściwości prozdrowotne: Wspiera naturalną odporność – wspomaga mechanizmy obronne wobec bakterii, wirusów i grzybów. Wzmaga procesy oczyszczania organizmu: zwiększa potliwość ciała oraz ilość wydalanego moczu. Dba o prawidłowe trawienie. Składniki: Liść czarnej porzeczki 100%. Czarna porzeczka – liście pochodzące z tradycyjnych upraw. Produkt najwyższej jakości! Kraj pochodzenia: Polska. Zalecany sposób użycia: Napar: 1 łyżkę liści zalać szklanką wrzącej wody, parzyć 20 minut pod przykryciem, przecedzić. Sposób przechowywania: Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci! Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym. Ogród moje królestwo sobota, 11 kwiecień 2020 11:21 Czarna porzeczka jest źródłem wielu witamin i minerałów. Najbardziej jest znana jako owoc wspomagający pracę serca. Ma ona jednak o wiele wszechstronniejsze działanie. Pomaga zachować dobry wzrok, zapobiega zapaleniom dziąseł, wpływa na prawidłową krzepliwość krwi, zwalcza wolne rodniki i ogólnie wzmacnia cały organizm. Dlatego warto ją mieć we własnym ogródku i sięgać po dojrzałe owoce codziennie. Kiedy sadzimy krzewy czarnej porzeczki? Zdrowe sadzonki krzewu czarnej porzeczki, bez mechanicznych uszkodzeń i widocznych chorób (np. grzybiczych) sadzimy zarówno wiosną, jak i jesienią. Wiosną mamy pewność, że korzenie nie obmarzną, zdążą mocno wrosnąć w podłoże i spokojnie przezimują do kolejnej wiosny. Jesienią jest większe ryzyko przemarznięcia rośliny, ale za to, gdy przetrwa przymrozki, szybciej nam zaowocuje aniżeli ta posadzona na wiosnę. Krzaki czarnej porzeczki lubią słoneczne miejsce i osłonięte od wiatru. Gleba musi być przepuszczalna i mieć obojętne pH. Późną jesienią młode krzewy dobrze jest osłonić przed przymrozkami. Sypiemy na ziemię między pędami i wokół rośliny sporą warstwę kory lub trocin albo kompostu. Jak sadzić czarną porzeczkę? Po wybraniu odpowiedniego miejsca w naszym ogrodzie wykopujemy odpowiedniej wielkości dołek. Musi być on na tyle głęboki, by móc wsypać do niego kompostowy nawóz, i jeszcze muszą się zmieścić wszystkie korzenie porzeczki. Nawóz stosujemy w postaci kompostu lub obornika. Dobrze jest dodać popiół drzewny. Zwracamy uwagę na to, by szyjka korzeniowa była co najwyżej na 5 cm pod ziemią. Tak wsadzoną roślinę zasypujemy dokładnie glebą ogrodniczą. Nie zawsze dodatkowe nawożenie mineralne jest konieczne. Zbyt dużo nawozu może bowiem roślinie zaszkodzić. Najlepiej stosować jedynie naturalne nawozy w postaci obornika lub kompostu. Odstęp między jednym krzakiem a drugim musi być co najmniej 1 metr, wówczas rośliny się nie zagłuszą, a my będziemy mieć swobodny dostęp do zrywania owoców z każdej strony krzaka. Jak pielęgnować czarną porzeczkę? Czarna porzeczka jest rośliną mało wymagająca, ale musimy pamiętać o jej obfitym podlewaniu. Nie należy jej podlewać codziennie, tylko raz na kilka dni, lejąc wody dość obficie, aby dostała się ona do najgłębiej usytuowanych korzeni. Powierzchowne podlewanie nie odżywi rośliny i będzie ona stopniowo zamierać, wydając coraz mniej owoców. Ważny jest również sam sposób podlewania. Strumień wody musimy skierować bezpośrednio na glebę. Opryskiwanie całego krzaka jest zbędne, a nawet szkodliwe, mogą się liście popalić z powodu zbyt dużej różnicy temperatur (powietrza i wody ze szlaucha). W razie pojawienia się na roślinie szkodników np. mszyc trzeba zastosować opryski mlekiem. Jeżeli to nie pomoże, będziemy musieli zastosować specjalne opryski środkami dostępnymi w sklepach ogrodniczych. Mszyce są szczególnie niebezpieczne dla czarnej porzeczki, gdyż wysysają z niej soki i roślina może zmarnieć. Przycinanie Pędy obcinamy jesienią lub wiosną, zanim roślina obudzi się z zimowego letargu. Jeżeli nie wiemy, które pędy są starsze, przyjrzyjmy się kolorowi kory na gałązkach. Odcinamy te, które są najciemniejsze. Potem odcinamy pędy jaśniejsze, pozostawiając tylko 6 pędów najjaśniejszych i 4 troszkę ciemniejszych, te drugie to będą pędy dwuletnie. Czteroletni krzew nie wymaga już takiej przecinki. Jest już odpowiednio rozkrzewiony w postaci kulistej. W tym roku odcinamy tylko te pędy, które rosną krzywo i poziomo. Wszystkie rosnąco pionowo zostawiamy. Odcinamy również pędy suche i chore. W późniejszych latach, jeżeli uznamy, że pionowo rosnące pędy są zbyt gęste i porzeczka rodzi mniej owoców, możemy trochę ją przerzedzić, wycinając najstarsze pędy.

liście czarnej porzeczki na żylaki